जब त्यहाँ पुग्छु, नयनहरु छरिईरहन्छ
नयनहरु धेरै तड्पिरहि रहन्छ
अनि जन अलि उकालो काटीरहँदा
थकित नयनहरु अनायासै थन्किरहन्छ
के यो मेरो स्वार्थ हो, भन्छन् आँखाहरु
होइन यो त भन्छ मनले, मानवता
यो तडपाई सोच्छ के यो सम्बन्ध हो? भन्छ मनले
भन्छ फेरि यो मनले यो त हो भन्छ मित्रता
हुन त स्वार्थ, विकृती, विसंगती विचमा
यस्तो हुदैन भन्दै मन बुझाउँछु अनि
उहाँ पो निस्वार्थ, निस्कपट जस्ता हुनुहुन्छ
एक ठेस पनि नलागोस प्रथाना छ यस्थे रहोस भनी
२०२३-०२-२८
